{ Monday Macaron }

A macaron (French pronunciation: [makaˈʁɔ̃]) is a sweet meringue-based confectionery made with egg whites, icing sugar,granulated sugar, almond powder or ground almond, and food coloring. The macaron is commonly filled with ganache,buttercream or jam filling sandwiched between two cookies. Its name is derived from the Italian word maccarone or maccherone.

The confectionery is characterised by its smooth, domed top, ruffled circumference (referred to as the "foot"), and flat base. It is mildly moist and easily melts in the mouth.

Eg hadde aldri trudd det, men no har eg altså prøvd meg som makronbakar! Frøken midtimellom hadde sett slike på barne-TV og ville at vi også skulle lage slike! Vi googla og las, fann fram ingrediensar og mandelkvern og gjekk i gang med arbeidet!

Det tok litt tid og det var litt pirk, samstundes som at det faktisk var superenkelt! Minikokken ville ha rosa makronar, medan frøken midtimellom ville ha sjokolademakronar. Vi enda med eit kompromiss; sarte, rosa makronar med sjokoladeganache i midten!

Eg trur ikkje eg kjem til å lage makronar i tide og utide, men minikokken har i allefal bestilt knallrosa til 5-årsbursdagen sin, og det må ho sjølvsagt få!

Har du gode makrontips til meg må du gjerne kome med dei!

Har du eit favorittfyll? Ein favorittfarge? Steiketips?

Om du vil bruke oppskrifta som eg hadde, så finn du den på kjøkkenbenk-bloggen min om du klikkar her!

Den engelske makroninformasjonen fann eg her.

…og i ettermiddag fekk eg ei svært hyggeleg melding frå Magne/Lesernes VG, med beskjed om at makronane mine vart fyrstesidestoff på VG i dag!!!

Klikk på biletet for å kome inn på bloggen min!

Himmelblå ♥

For ei tid tilbake var eg så heldig å finne meg nokre billege blomsterpotter på ein interiørbutikk. Dei hadde ikkje vore så dyre i utgangspunktet, men då eg kom var dei sett ned til halv pris. Det var jo så god som gratis, så eg måtte ha dei to siste som stod att.

Då eg kom og skulle betale sa dama i kassa at sidan det berre var to potter att, var dei sett ned til 70% av halv pris! Eg betalte ikkje meir enn kr 14,- per potte og var både lukkeleg og glad! Fargen er ein slags dus himmelblå som vanskeleg let seg fange på kamera…

Eg såg for meg at pottene måtte vere nydelege til å hortensia, men heilt sidan eg kjøpte dei har eg hatt orkidèar i pottene. No var dei passeleg avblomstra og det var på tide å gå til innkjøp av hortensia.

Himmelblå hortensia vart kjøpt inn i går og står midt på spisebordet og er så vakker som det berre går an! Tenk at ein kan verte så glad i blomar!

Duken på bordet har vorte ein favoritt. Dei nydelege blågrøne fargane passar midt i blinken til meg. Den er kjøpt på Kremmerhuset og neste gong eg er på byatur skal eg jammen kjøpe meg nokre mindre brikker òg!

Medan eg har vore inne og prøvt meg som makronbakar, har husbonden måka altanen fri for snø så pass at eg kan nyte nokre solstrålar etter middag! Då skal vi kose oss med god kaffi og rosa makronar!

Håper søndagen din er fin!

Rett ut…♥

Siste dagane har det sett ut til at det går betre med foten min. Det nyttar eg sjøvlsagt til det fulle, og styrer rundt med det eine og det andre. Og sjølvsagt straffar det seg…. I går kveld sat eg rett ut med foten høgt, litt småskuffa over at den framleis ikkje fungerer som den skal og litt irritert på meg sjølv for at eg ikkje er flinkare til å passe meg…

Takk og lov for at eg har ein god stol i stova. Eg har nemleg sete der nokre timar i det siste… I går kveld tok eg nokre bilete av “utsikta” mi! Mann og barn pusla rundt meg og laga fredagskos, med jordbær og anna snuskeri! Vi såg “The Voice” og hadde ein fin kveld.

Ungane fann ei jordbær som såg ut som eit hjarte! Den skulle sjølvsagt eg få!

Medan eg sit slik i godstolen, er dette utsikta mi til høgre. Både skjenken og stolen er i eik og kjøpt på Jysk. Då vi pusa opp stova var vi samde om å kjøpe noko som var OK i pris, som var OK i kvalitet og som vi ikkje trengte å vere så redde for. Det bur trass alt tre ungar her! Stearinlysa på toppen av skjenken og den skjønne glasskrukka er kjøpt på Studio Slettvoll i Ålesund.

Rett ved sidan av stolen min har eg eit lite bord som til dagleg har plass til alt det mest nødvendige; strikketøy, bok, fjernkontroll og telefon. I går kveld var det stearinlys i ei av lyslyktene som eg kjøpte på Studio Slettvoll. Same dag som eg kom heim frå sjukehuset var ungane så snille og gode. Det var dei som ordna til bordet og laga det fint til meg. Det kan du lese meir om i dette innlegget.

Medan det var reklamepause på “The Voice”, underheldt frøken “midtimellom” med ein dans frå India. Ho var så flink ♥ Dei har visst nok lært den på skule og ho må øve før dansestunda på onsdag. 

Dette innlegget skulle eigentleg publiserast i går, men eg sovna visst i frå heile greiene! Men det går sikkert fint an å lese om ein fredagskveld sjølv om det er laurdag!

Her på Sunnmøre lavar snøen ned i dag, men vi kosar oss inne så godt vi kan!

G o d   l a u r d a g   t i l   d e g !

{ p u r e }

“I like the clean, simple lines of their lovely accessories for the home, that includes glass, ceramic and textiles. Colours range from soft greys to pretty pastels and lovely shades of blue”

…said by Cristina Colli, interior designer and stylist, about the Pure-collection by TineK.

Bær hver dag

en kurv grus til samme sted,

og du kan bygge et fjell.

- Konfucius -

C o m e   d i n e   w i t h   m e

c l e a n

c o m f o r t

r e l a x

Eg er veldig svak for TineK sin PURE-kolleksjon. Dei sarte fargane, dei fine detaljane, det enkle og det harmoniske. Eg gler meg til nybygget vårt står klart, for då skal TineK få lov å vere med inn!

Bileta har eg lånt på TineK si heimeside/blogg

Tips til nydeleg søndagsmiddag

Dette er strengt tatt ikkje ein matblogg, men i dag kjem eg med eit lite middagstips til blogglesarane mine. For nokre veker sidan serverte eg reinsdyrsteik for aller fyrste gong.

Reinsdyrkjøtet imponerte meg stort. Det er vanskeleg å beskrive dei gode smakane, men av alt vilt eg har smakt er dette min favoritt.

Eg kjøpte to steikjer og tilberedde dei på ulik måte. Den eine på klassisk vis, med berre salt og pepar. Den andre vart krydra og lagt i ein blåbærmarinade.

Som tilbehør til steika brukte eg rotgrønsaker, brokkoli og hasselbackpoteter med ost. Av all den deilige krafta og marinaden laga eg ein fløtesaus som vart blå (på grunn av blåbæra), noko som vart svært populært blant ungane!

Hasselbackpoteter kan du sjølvsagt serevere både til biff, kylling og mykje, mykje meir.

Dersom du vil sjå oppskrifta og lese meir om korleis eg laga til steikene, så kan du ta turen innom “På kjøkkenbenken”. Der finn du også mange andre gode oppskrifter og tips til både fesstmat og kvardagsmat!

På denne lenkja kjem du rett til oppskrifta med reinsdyrsteik og på denne lenkja kjem du til hovudsida på matbloggen min.

{ t a k k s e m d }

Av og til må livet rett og slett stoppe opp for at vi skal sjå alt vi har å vere takksame for.

No har eg gått sjukmeld pga ankeloperasjon i snart 1 1/2 veke og sjølv om det er trasig nok i seg sjølv, så har eg opplevd så mykje godt desse dagane.

Ein dyktig svoger meinte eg måtte introduserast for sushi og diska opp med heimelaga sushi som imponerte meg voldsomt! Og eg vart hekta…

Mi supre svigerinne inviterte oss på middag slik at eg skulle sleppe å styre med det den dagen. Det er så herleg å gå til dekke bord av og til…

Ei fantastisk venninne inviterte meg med på kundekveld på Studio Slettvoll! Ho veit akkurat kva som kan muntre meg opp…

Ein kollega inviterte meg på Pomp De Lux-party heime hos seg! Og eg som hadde grudd meg til å humpe rundt på krykker i butikkane for å leite etter finstas og kvardagskle til ungane (som ser ut til å vekse ut av det meste…). Men så slapp eg det! Eg kunne sitje i ro og mak, med foten høgt og få kleda rett i fanget!!!

Foreldra mine har køyrt ungar att og fram på skule, barnehage og fritidsaktivitetar. Og gått tur i lag med dei… Og hjelpt til med lekser… Og hatt dei på overnatting… Eg kan ikkje få takka nok for slik hjelp!

Og for ikkje å gløyme min kjære som har pusla rundt meg og haldt huset ryddig! Han har fått opp ungane om morgonen og skyssa dei av garde. Har laga middag. Rydda og vaska. Ordna med kle...

Og så den kjekke veslesyster mi som har hatt eldstemann på overnatting og som gjennom FB og Twitter har halde meg oppdatert på kva som skjer rundt om kring.

Og i kveld skal eg treffe gode kollegaer og diskutere boka “Krystallslottet”. Eg gler meg…

Og tusen takk til alle som har lagt att meldingar på innlegga mine (særleg til alle som lot seg engasjere av innlegget om blogging på bokmål eller nynorsk), til alle som har ringt meg og sendt meldingar, kome med oppmuntringsgåver og blomar. Eg har så mykje å vere takksam for. Ville berre seie det…

Det er rart, dette, at når ein har tid til å la tankane tenkje på alt vi kanskje elles tek for gitt, så finn vi så utruleg mykje å vere takksame for!

God fredagskveld til alle!

Er blogging betre på bokmål enn på nynorsk???

Eg er svært stolt over å vere nynorskbrukar. Det kunne aldri ha falle meg inn å kompromisse med målforma mi, verken skriftleg eller munnleg. Då eg denne bloggen fekk eg alle moglege attendemeldingar: nokre likte at språket mitt var så poetisk, nokre likte at eg skreiv på «landsmål», enkelte var tydelege på at dei aldri las bloggar på nynorsk fordi dei ikkje forstod det, nokre innrømte at dei såg på bileta min og så hoppa dei over det eg skreiv og så var det sjølvsagt dei som meinte at bloggen burde nominerast fordi nynorsk er så vakkert og bloggen min var så fin. Ein meinte endåtil at nynorsk burde vere forbudt.

Då eg starta opp matbloggen «På kjøkkenbenken» var det aldri eit spørsmål om kva målform bloggen skulle vere på.  Sjølv om eg hadde fått litt blanda attendemeldingar på kvardagsbloggen min, så var eg fast bestemt på at også denne bloggen skulle vere på nynorsk. Det er vel det same om ei oppskrift er på nynorsk eller på bokmål! Eller tek eg grundig feil…??? Etter ein kjapp gjennomgang av alle bloggane på matprat.no sin bloggportal, så ser eg ganske fort at der ikkje er så veldig mange som bloggar på nynorsk. Faktisk kberre ein . Faktisk berre eg.

Er det fordelar eller ulemper ved nynorskblogging? Tja, det kan eg faktisk ikkje svare på. Men ein av mine favorittbloggarar, Elin, skreiv til meg på facebook i dag; “…eg er temmeleg sikker på at vi hadde hatt fleire lesarar om vi skreiv på bokmål...”. Det kan faktisk godt hende.

Eg mistenkjer likevel at mange fort stoppar å lese blogginnlegg når dei ser det står skrive på nynorsk. Er dette berre noko eg innbiller meg? Er eg paranoid og redd for at språkspøkjelset har fanga meg? Eg trur nemleg det er slik at mange som stikk innom bloggen min, snur når dei ser at eg skriv nynorsk. Kanksje kikar dei på bileta før dei går vidare. Om dei møter vanskar med språket, så vert det oppfatta som ei hindring og så forlet ein staden.

Uansett, dette er slettes ikkje eit tema eg bruker mykje tid på! Eg bloggar mest for eigen del, fordi tankar må få utløp og fordi eg har mykje eg vil dele med blogglesarane mine! Eg er oppteken av å få uttrykkje meg, kanskje setje ting på dagsorden eller rett og slett berre kose meg med språk og ord!

Kva meiner   d u   ? Er det vanskeleg å lese bloggar som er på nynorsk? Det er så utruleg mange flotte nynorskbloggar der ute, som eg veit har   m a n g e   lesarar, så eg trur kanskje ikkje språk har noko å seie!

Ynskjer alle mine  f a n t a s t i s k e   lesarar ein god dag!

PS! Delar av dette innlegget og alle bileta er henta frå noko eg publiserte på matbloggen min i dag, “På kjøkkenbenken”.  Ta gjerne turen til kjøkkenbenken min og les heile innlegget, som heiter “Smakar mat betre på bokmål enn på nynorsk?”.

Kveldstankar

Ho sat med ryggen mot det flotte kveldslyset då ho åt kveldsmat. Ho var oppslukt i mamma sin telefon og såg videoar av “popstjerner frå USA”, som ho likar å kalle dei. Ykta ved matbordet vart lang. Det er sjeldan ho har så god tid og sit så roleg. Eg såg kor det fantastiske kveldslyset omslutta den kveldstrøytte ungen min. Ho såg ut som ein engel, der ho sat.

“Sina, no skal du vere med opp på loftet og legge deg”. Den trøytte, nydusja ungen min gjekk ned frå stolen sin og var klar til å gå opp. Då såg ho lyset. Det vakre kveldslyset som kom strøymande inn glasa våre. Mosaikkhjarta som hang i vindauget kasta glitter over heile stova. Ho vart ståande og kike seg rundt. Store, nysgjerrige auge. “…og eg som ikkje har sett det vakre lyset før no!”, seier ho med begeistring. Forsiktig klatrar ho opp i sofaen og set seg godt til rette i hjørnet. Rett under hjarta som glitrar. Rett under sollyset. Ho badar i alt dette lyse og gode.

Heilt stille sit ho der. Kikar seg rundt og er som fortrylla av det ho ser. Eg blir ståande i stovedøra og kike på henne. Seier ikkje eit ord, er redd for å bryte den gode stunda. “Mamma, kvifor må eg legge meg medan sola framleis skin?”. Eg forstår henne godt. Men utan å protestere tek ho meg i handa og går i lag med meg opp på loftet.

Vesle ungen min såg det vakre lyset…

…og eg såg ein engel…

Papsen jobbar seint i kveld så ho får låne den ledige senga. Før eg går må ho fortelje meg eit eventyr. Med stor innleving fortel ho at eventyret handlar om ei lita jente som budde å leine, men ikkje heilt åleine for bestemora og den joggande bestefaren var der og passa på henne. Men så kom ulven og åt begge to. Ho såg på dei forskrekka augene mine før ho heldt fram; “…men berre ikkje ver lei deg mamma, for etter ei lita stund  stod dei opp att, begge besteforeldra. Akkurat som Jesus!”.

Kjære veslesyster ♥

Eg var ni år og hadde fått verdens beste gåve. Ei veslesyster. Endeleg ei som eg kunne stulle med, trille tur med og kose med. Ho var akkurat som ei dukke; lys, vakker og med hud som porselen. Minst i flokken, men størst i ord og gjerningar. Søt og yndig, men bestemt, viljesterk og ikkje redd for å prøve nye ting. Ho visste akkurat kva ho skulle gjere for å få det som ho ville. Målmedviten, handlekraftig og med sterk rettferdssans. Dette har ført henne langt. Ho har prøvt ting vi andre berre kan drøyme om og misunne henne. Ho har fått jobbar som ingen trudde låg der for ho. Som 12-åring fekk ho hovudrolla i filmen “Villhesten”, ein familiefilm som har gått sin seiersgang både på kino og TV.

Kjenner du att “Ragnhild” frå filmen “Villhesten”?

I dag fyller ho år og eg vil gjerne hylle henne på bloggen min. Takke henne for eit brennande engasjement for bygda vår, for hjelp med ungane når vi er opprådde for pass og logistikken ikkje går opp. Takke for alt ho gir til andre, for at ho er så fantastisk flink med farmora vår, for at ho stadig lærer meg nye ting og for at ho let oss få vere ein stor del av livet til henne og familien. Du lever intenst og varmt, vil vere til stades i livet i alt du gjer.

Dette: Å vere i livet,
open for alt ikring,
bunden med sterke røter
til menneske og til ting,
gi både hjarte og hender
i omsorg som aldri svik,
var det som gav meining til ferda di
og lét deg få kjenne deg rik.

Og den som er rik vil ha seg
eit hus som er såleis bygt
at alle som høyrer til huset
kjenner det godt og trygt,
og såleis at framande gjerne
kjem innom dørene der
og aukar den rikdom som finst der før
med alt det dei sjølve er.

Fattig var du om aldri
i livet du kjenne fekk
at mellom deg og dei andre
levande straumar gjekk
av tillit og varme som styrkte
kvart band som til livet deg batt,
og lar deg få kjenne, når alt blir gjort opp,
at meir enn du gav, fekk du att.

- Halldis Moren Vesaas -

Gratulerer så mykje med dagen,

kjære Linda!

Scones

Det er roleg morgon i heimen. Ungane er på skule og barnehage, husbonden er på jobb og eg sit i godstolen og nyt ein stille frukost. Når eg likevel må vere heime, så prøver eg å gjere det beste ut av dagane. Og kanksje er ein god frukost det viktigaste! I dag jublar eg fordi eg sjølv har klart å ta med meg kaffikoppen inn på stova! Det går med andre ord framover og eg kan stadig legge meir vekt på foten!

I dag vil eg dele ei oppskrift på scones med lesarane mine. Eg er så heldig å få vere ein av matprat.no sine hovudbloggarar og om du ikkje har besøkt Kjøkkenbenkbloggen min så finn du den her! 

Oppskrifta er ikkje mi, men funne hos Gunda. Ho er eit oppkome av enkel og god mat, så vel som avansert og lekker mat. I helga skreiv ho om scones på bloggen sin (og i Sunnmørsposten, for dei som har den avisa).  Sidan Kjøkkenbenk-heimen er svært glade i fersk bakst på morgonkvisten, var det berre å prøve!  Her kjem oppskrifta (eg har moderert den noko):

Dette treng du:

5 dl surmjølk/kefir

9 dl kveitemjøl

100 g smør

1 ts salt

1 ss sukker

1 1/2 ss bakepulver

ein raus bit ost, finraspa

Slik gjer du det:

Set steikeomnen på 250 grader. Bland det tørre i ein bolle  og smuldre inn smøret. Ha i finraspa kvitost (ta den osten du har). Vend inn surmjølka og rør til du får ein fast deig. Du kan anten ha mjøl på bakebordet og forme fine scones som bollar, eller du kan gjere som eg var nøydd til i dag ((foten nekta meg å stå lenger…): Eg tok ei passe mengd med deig i hendene, mjøla litt og rulla bollar i handene. Set ferdigrulla scones  på steikjebrettet. Strø over litt finraspa ost før du set steikjebrette i omnen. Denne sconesdeigen kan godt tilsettast hakka sjokolade og/eller nøtter til fest, men då utan ost.

Steik sconesa på 250 grader i 12 minutt.

Dersom du ynskjer grovare scones, byttar du  berre ut noko av mjølet med grovare mjøl (eg vil anbefale dette for kvardagsscones). Du kan også bruke frø i deigen. Scones passar som frukost, lunsjmat og som tilbehør til supper og gryter. Om du ynkskjer ein snacksvariant av scones, så kan du tilsette litt finsnitta purreløk, soltørka tomat i fine bitar og ost med litt smak. Vips, så har du ordna noko godt til laurdagskosen eller som god niste til piknikkorga.

“På kjøkkenbenken” finn du her, og dei andre dyktige matpratbloggarane finn du her.

Morgonstund…

Det er godt å vakne når ei lita frøken står klar ved senga og har med Scrabble. “Skal vi spele, mamma?”. Klart mamma må vakne så vi kan spele!

Ute skin sola og fuglane kvitrar ivrig i skogen. Og vi stavar same, esel, kopp og dessert. Slike morgonar er svært dyrebare.

Ynskjer alle ein fin søndag!

Rekonvalesens ♥

{ av re- og lat. 'bli frisk'), det tidsrom en pasient trenger for å gjenvinne krefter og arbeidsevne etter at selve sykdommen er overvunnet. Rekonvalesenten bør f.eks. hvile meget og ofte, få trinnvis opptrening, ekstra god ernæring osv. }

Det er altså det alt handlar om; å verte frisk. Gjenvinne krefter. Fort. Ein har vel sjeldan tid til å vere pasient. Men av og til må ein berre. Om ein skal verte frisk. Fort.

Etter to år med uuthaldelege smerter i ein fot, fekk eg endeleg operere i går. Eg har ikkje venta på operasjon så lenge, men har brukt tid på å finne ut kva som har vore gale og kva som kan vere det rette å gjere. For å gjere ei lang historie kort, så har ein kronisk senebetennelse endeleg fått takka for seg.

Eg grudde meg til operasjonen, men det var heilt utan grunn. Helse-Noreg viste seg frå si beste side og kunne ikkje ha fått betre stell, pleie, omsorg og behandling. I løpet av ein halvtime vart alt gjort og eg fekk servert smørbrød, kaffi og god prat på venteromet etterpå.

Sjølv om det er uvant å humpe rundt på krykker og vere avhengig av andre for å kunne gjere alt ein har lyst, så er eg strålande nøgd med rekonvalesenstida så langt. Eg har ikkje hatt smerter og alt går som det skal. I går kveld kom mamma og pappa på besøk med skjønne “bli bra”-roser og nyplukka kvitveis. Det kunne ikkje ha passa betre! Det gjer godt med omsorg og omtanke…♥

Så no sit eg her, med beina høgt og alt eg treng rundt meg. Jentene pusla rundt meg i går og laga til eit lite bord eg kan ha attmed godstolen. Minstemor sprang på badet og henta ei lita korg som eg kunne ha alle “dei viktige tinga” mine i; mobiltelefon, lypsyl, nasespray, bok, fjernkontroll og kabelen eg brukar mellom kamera og datamaskin. Under bordet sette dei ei korg med favorittblad og aviser, datamaskin, kamera og strikketøy. Desse jentene kjenner meg godt…♥

For nokre dagar sidan avslutta eg ein strikka hals i det nydlegaste garn frå “Du store alpakka”, og måtte rett og slett ha garn til ny hals i ein annan farge. Eg var på jakt etter petrolfarga garn, men fann ikkje den fargen eg ville ha. Då foreslo den dyktige strikkebutikkdama at eg skulle ta to fargar som slettes ikkje såg ut til å harmonere, i to ulike sortar garn – og bruke dei i lag! Skepsisen min forsvann fort og eg er svært nøgd med fargekombinasjonen! Eg strikkar med Plumet (tynt og loddent) og Kitten Mohair frå Sandnesgarn (mjukt og fluffy). Sjølv om vi går vår og varmare tider i møte, er det alltid godt med noko varmt rundt halsen når ein sit ute ein sommarkveld!

Blir glad om du kikar innom meg her på bloggen av og til. Kommentarar gjer meg kjempeglad for tida!

Ynskjer deg ein

strålande dag der du er!

Eg elskar lyseblått…

…og det gjer jammen meg Solvinge egg og Rema 1000 òg!

 

Har du sett så   n y d e l e g e   eggekartongar før???

 

Eg vart så glad då eg var på Rema og handla i påska og såg dei fine eggekartongane. Egga er frå frittgåande høner (eg kjøper kun det) og smakte kjempegodt! Planen er å kjøpe egg med den lokale leverandøren og sette dei i dei lyseblå favorittkartongane mine. Kortreiste egg frå frittgåande høner smakar alltid best! Trur forresten eg må finne på noko anna lurt å bruke kartongane til òg! Er det nokon som har ein god idè til meg?

Av dei gode egga laga eg ei fantastisk kake som passar perfekt til søtmomsar og andre som meiner at kaker skal innehalde mykje av alt som er godt! Oppskrifta finn du på kjøkkenbenk-bloggen min!

Finn   d u   att favorittfargen din i svært så daglegdagse kvardagsting?