Tid for to....

I ein hektisk kvardag med små born, er tid til å vere to noko ein ofte prioriterer vekk. Besteforeldrebarnevaktene må ein nesten spare til det er heilt nødvendig, og andre vil ein helst sleppe å plage med slikt. I går kveld fekk vi eit tilbod vi ikkje kunne takke nei til.....

Superonkel baud seg til å kome og sitje barnevakt slik at vi kunne få kvelden for oss sjølve! Kva i alle dagar skulle vi finne på???? Gå på kino? Gå ut og ete? Gå ein tur? Køyre oss ein tur? Sitje på ein stein i fjøra, utan å kvart sekund bekymre seg for kvar ungane er? Dette var luksus, og vi brukte heile dagen på å kose oss med planlegging av den kjærkomne åleinetida.

 Vi kosa oss på kaffibesøk med gode vener, og kjende på kor takksame vi var for å få denne tida for oss sjølve. I bilen på veg heim kjendest det nesten ut som om vi hadde gjort noko ulovleg. Og det var ikkje fritt for at tankar som "burde vi kanskje heller ha gjort noko nyttig"  svirra rundt i hovudet.

Uansett; dette var ein kveld vi sette stor pris på! Tusen takk til ho som lånte ut barnevakta, til han som kosa seg ilag med ungane våre og til dei som tok imot oss på meir eller mindre uanmeldt kaffibesøk! No gler eg meg til å gjengjelde tenesta!