Draumen om eigen vingard...

Det er viktig å fylgje draumen sin. Viktig å ikkje angre på ting ein ikkje gjorde. Draumar ein ikkje realiserte.

Eg har ein kamerat på New Zealand som har gjort nettopp dette. Realisert draumen sin.  Forsaka noko for å oppnå noko anna. Han har kjøpt seg ein eigen vingard.

Tenk å kunne rusle blant vinrankar og nyte denne utsikta...

... eller å stå i hagen og ha ope landskap rundt seg på alle kantar!

Små vinrankar som etterkvart har vakse seg større.

Det er noko heilt særskilt med lyset og fargane på New Zealand. Slike bileter gir meg "heimlengt"...

Eg har gått eit år på skule på New Zealand, og Fraser var ein av dei eg heldt meg mes ilag med.

Her poserer den stolte "vinbaronen" framfor avlinga si.

Skulle gjerne hatt slike drueklasar i hagen!

Dette er hovudhuset. Fraser meiner det er i minste laget og skal bygge på det for å ha litt meir boltreplass.

Her er eit lite glimt frå stova.

Stova frå ein annan vinkel.

Er litt usikker på kva dette huset er brukt til. Det er anten reiskapshus eller produksjonslokale.

Det må gi sjelefred å gå slik å tusle i så vakre omgjevnadar... Til neste sommar skal han levere eigen vin - tenk for ein draum!

Tusen takk, Fraser, for at du lot meg låne bileta dine!

PS! Om det skulle vere ei taus der ute som kunne tenkje seg å verte "vingrevinne" på NZ, så er denne karen singel for tida...