Om poteter og slikt...

 

Sjå for deg scenarioet: Du er på butikken og skal handle. Potetsekken vert nøye studert og endevendt før du omhyggeleg plasserer den i handlevogna. Det må ikkje vere våte flekkar på utsida, då kan det vere rotne poteter i sekken. Det må ikkje vere hòl i posen, då har der vore andre hender og studert potetene før deg. Datomerkinga vert nøye sjekka, den påstempla potetstorleiken like så. Det er også kjekt å vite kva gard potetene kjem ifrå (ikkje at det betyr noko, men det er kjekt å vite, sånn i tilefelle...). Og så er det potetsort. Alt var så mykje enklare før, då potetene heitte Laila, Beate og Kerrs Pink. No heiter dei Gullauge, Ostara, Snøgg, Peik, Troll, Rutt, Brage, Ottar - berre for å nemne nokre! Ikkje kjenner eg namna, og ikkje kjenner eg kva kvalitet dei ymse sortane har. Ikkje det at eg er kontrollfreak, men  eg likar å ha kontroll på eigenskapane til maten eg et! Siste enda eg opp med Ostara. Var skeptisk då eg kom heim og skulle opne ein Ostara-sekk for fyrste gong, men potetene såg reine og fine ut. Undervegs i kokeprosessen vart alle mine fordommar slått til skamme, for poteten var både kokefast og hadde fin farge! Så no kan det faktisk hende at Ostara snik seg inn på Topp 3-lista mi, ilag med Beate og Laila!

Men så over til det som har vore ein verkebyll heime med oss siste sju-åtte åra. Kvar i alle dagar skal ein oppbevare potetene??? Ikkje har eg mørk og kald potetkjellar, og ikkje har eg matbod. Den evinnelege potetsekken har ikkje hatt sin faste plass her i huset. Av og til  i kjøkkenkråa (som på biletet over), av og til i kjellartrappa, andre gongar inne i karusellskapet eller i ein av gangane. Det har, som du forstår, ikkje alltid vore like lett å finne potetene når ein skal lage middag. Eg har ofte tenkt at det må finnast ei løysing på problemet, men i køa av "ting ein treng", har liksom potetsekkproblemet aldri vorte prioritert. Men så plutseleg......

I ein av dei minste, men mest innhaldsrike interiørbutikkane eg har vore innom, stod løysinga brått framfor meg! Ei skinande, kvit emaljert bøtte med lokk og hòl i botnen - kun for poteter!!! Der hadde eg altså løysinga på det store potetproblemet!

Var ikkje dette ein snerten, liten sak??? Det får så vere at den var dyr, denne bøtta skreik etter å få vere med meg heim! No står den så flott og pyntar opp kjøkkenkråa mi. Det skal ikkje ein potetsekk meir i mitt hus! No lurer eg sjølvsagt på om det berre er eg som har vore greinalaus på potetoppbevaringsområdet! Hadde vore interessant å vite kvar DU gøymer potetene dine??!!??!!

(For dei som måtte lure, og det er vel alltids nokre av dei, så kan eg fortelje at det er ekte kork på kjøkkengolvet mitt - av edlaste sort! Fantastisk godt å gå på og utruleg enkelt å halde reint! Og så kan eg slipe det ned og lakke det, akkurat som med parkett!)