Gangdøra heime....

Ei fantastisk flott dame frå ei av nabokommunene, Marie Lovise Widnes, har skrive ein song om gangdøra heime. Ho hadde heilt sikkert ikkje ei gangdør som mi i tankane då ho skreiv denne songen, for då eg såg døra i sollyset i ettermiddag, var det sanneleg ingenting å synge om.....

Bileta lyg ikkje! Det såg faktisk slik ut! Er ikkje mykje shabby chic dette, berre shabby og sørgeleg... Når også dei kortaste barnehendene i huset  klarer å nå opp til glasa, er det vel ikkje anna å vente at det blir slik! Her er det alt frå snørr, nugatti, leverpostei, mold og saftklissj, berre for å nemne noko... Den lave haustsola har det med å kome med slike avsløringar! Det beste er å halde seg ute til ein ikkje ser alle fingeravtrykk og hybelkaniner. Skulle kanskje ikkje ha blogga om slikt, men vi må vel av og til vise fram denne sida òg!

Eg klarte sjølvsagt ikkje å sjå på elendigheita, så eg var raskt på pletten og fekk vaska vekk alt. Etterpå kosa eg og eldstemann oss  attmed kjøkkenbordet med lekser, lys og deeeeeilig kaffi.

Så gjenstår det å sjå kor lenge glasa i døra held seg reine og fine. I morgon er eg vel ute med skurekluten igjen... Når noko av det kjekkaste tuppelura veit er å stå på utsida og banke på med handflata og rope titt-titt, så er det sjølvsagt berre eit tidsspørsmål!