…der ein plantar hjartet i jorda og let det gro i lang, lang tid.

Eg er utruleg stolt av heimbygda mi. Ikkje rart det, når her er så utruleg vakkert! Her kjem du deg frå tare til tind på få minutt!

I fleire år har vi kjempa for å få bustadfelt i bygda. Ein kamp som på ingen måte har vore enkel. No ligg der endeleg ei løysing; eit firma har regulert feltet og ynskjer at kommunen skal overta. No kviler bygda si skjebne i kommunen sine hender…

På biletet over ruslar bror min og svogeren min heilt i framkanten av feltet. Det er ikkje rart at folk vil byggje og bu her!

“Draumen om Liadal” heiter bloggen som er full av engasjement for dette feltet! Syster mi, Linda, er ei av dei som gjerne vil kjøpe seg tomt i bygda og busetje seg her. Ho er utolmodig, rastlaus og klarer ikkje å la vere å engasjere seg! Difor har ho oppretta bloggen “Draumen om Liadal”. Som journalist av yrke veit ho akkurat korleis ho skal skrive for å få publisitet og interesse for både bloggen og bustadfeltet.

Dersom du ikkje har kika innom og lese det ho skriv, så bør du gjere det no! Bloggen har vorte lagt merke til, både av presse, nyfikne lesarar i utlandet, potensielle tomtekjøparar, politikarar og andre interesserte. Eg vonar verkeleg at tildådinga frå kommunen vert positiv. At småbarnsfamilene som ventar frå bustaddraumen sin oppfylt. At sentrumsbuarar som vil bo meir landleg endeleg får eit godt alternativ. Vi treng meir liv i bygda vår! Vi har så mykje å by på og vil gjerne dele det med andre!

“Det handlar ikkje berre om å setje opp eit hus. Det handlar om å skape ein heim på ein stad der ein plantar hjartet i jorda og let det gro i lang, lang tid.”

Sitat, Linda; “Draumen om Liadal”

Tusen takk for engasjementet ditt, Linda!

Bileta er lånt frå bloggen hennar.