Om å strekkje seg rette vegen.

Det er ikkje alltid ting går slik vi har tenkt. At oppturar vert nedturar, og gleder vert til sorger. At noko du hadde gledd deg til ikkje vart så bra likevel, eller når du har høge forventningar som ikkje vert innfridd.

Det kan vere vanskeleg å snu det negative til noko positivt. Men har du sett kva mange blomar gjer når dei av ein eller annan grunn heng med hovudet, og ikkje har fått strekkje seg mot lyset som dei andre? Den lange stilken heng krokrygga over kanten på vasen, så plutseleg tek den seg sjølv i nakken og søkjer oppover.

Mot lyset. Mot meir glede. Mot betre tider.

Etter å vere så langt nede, kan det berre gå ein veg.

Oppover.

Vi har mykje å lære av naturen. Blomane, trea, alt som veks og gror har forstått kor viktig det er å strekkje seg mot lyset. Aldri gi opp. Dei veks ofte der du minst ventar det. Dei er sterkare enn du trur.

“Optimisten ser en sjanse i alle vanskeligheter og pessimisten ser vanskeligheter i hver eneste sjanse. I det lange løp kan det hende pessimisten får rett, men optimisten har hatt det så mye morsommere i mellomtiden.”

Prøv å strekkje deg oppover.

Alltid.