...når håp er det einaste ein har.

Dette er historia om ein tapper gut. Om eineståande foreldre. Om å brått få snudd livet på hovudet. Om å håpe. Om å tru. Og om å håpe endå litt til.

Dette er historia om Olai.

Eg kjenner at ord vert fattige når eg skal fortelje denne historia. Dei kjem ikkje like lett som dei brukar å gjere.  Det heile starta i haust. Ein livsglad gut på seks år og familien hans fekk brått snudd livet på hovudet.

Hausten 2008 vart Olai brått sjuk. I Trondheim fekk foreldra beskjeden dei kanskje hadde frykta mest: svulst. Kan ikkje operere. Må stråle. Vente og sjå kor det går.

Eg kan ikkje på nokon måte forstå korleis foreldra har hatt det denne perioden. Eg kan ikkje setje meg inn i tankar og kjensler, men eg føler smerten deira. Sjokket. Vantrua.Og håpet. For ikkje å gløyme håpet!  Håpet om at strålinga har virka. At svulsten skal forsvinne. At Olai ein dag skal verte frisk. Kva har vi, om vi ikkje har håp???

Olai har gjennomgått mange strålingar. Kjempa hardare enn dei fleste av oss. Har holdt ut. Holdt motet oppe. Eineståande foreldre som kanskje har mista både mot og håp, men funne det igjen - fordi dei har sett styrken til Olai. Og alltid med håpet og trua som drivkraft.

...vente og sjå.

Kven har tid til å sitte på gjerdet og "vente og sjå"???

Foreldra til Olai sit ikkje på gjerdet og ventar. I det siste har dei heldigvis funne nytt håp. Ein medisin frå Canada har hjulpe 75% av dei som har prøvt den ut. Foreldra må betale medisinen sjølve. Heldigvis er der eldsjeler som tek initiativ til å hjelpe. Evelyn, som kanskje har største hjartet eg veit om, har starta ei kronerulling på Facebook. Ho oppmodar alle om å vere med å gi litt, slik at familien til Olai kan ta seg råd til denne dyre medisinen. Er du medlem på Facebook er du sjølvsagt hjarteleg velkomen inn i gruppa!  Gruppa heiter ;  "Vesle kreftsyke Olai trenger økonomisk støtte".

Eg ynskjer at folk skal håpe for Olai. Eg vil at Olai skal verte frisk. Å sjå kor glad vesle Ida mi er når ho kjem heim og fortel at "Veit du mamma? I dag var Olai på skulen", er nok til å fyre opp mitt engasjement. Eg ynskjer at vi skal vere eit samfunn av menneske som bryr seg om andre. Eit samfunn av menneske som veit at det er viktig å hjelpe. Som veit at nestekjærleik er noko av det viktigaste vi har.

Olai er ein nydeleg gut.

Full av tillit.

Full av omsorg.

Full av kjærleik.

Og full av livsmot.

Eg vil vere med på å gi familien håp om ei framtid for Olai. Eg vil oppmode alle som kan, om å vere med på kronerullinga. Kontonummeret står på Facebook, eller du kan få det ved å kontakte meg.

(Biletet i innlegget er privat, og er lånt frå Facebook. Olai sine foreldre er kjende med at eg publiserer dette innlegget)

Alt har den som kan håpe,

intet har den som har mistet håpet.

Svensk ordtak

Håp er intet annet enn tro.
Jean Cocteau

 

Vi ynskjer deg lukke til, kjære Olai!

Oppdatering:

Fredag 30/1 kl 21.00 No er der kr. 52 449,- på konto.