Påskesinke???

Etter noker sveip rundt i Blogglandia, kan eg lett konstantere det: eg er ei sinke. Eg er treig, ustrukturert og akterutsegla.

Det er ikkje mykje heime hos meg som minner om påske. Eit gult påskelys innkjøpt på Kiwi står inst i eit skap. Dersom eg kjem på det kan det hende eg leitar det fram til palmehelga. Eg burde sikkert ha planlagt betre. Vore tidlegare ute. Kanskje endåtil ha kjøpt påskepynt på sal i fjor. Men eg må melde pass på alle punkt.

For meg er påska heilt annleis enn jula. Då startar eg planlegginga i oktober, innkjøpa i november og pyntinga tidleg i desember. Men ein påskepyntar er eg alstå ikkje.

 

Det er ikkje fritt for at eg kjenner eit stikk av misunning når eg klikkar meg innom alle desse vakre påskeheimane. Greiner med pynt i kvar ei krå, kyllingar og egg i alle variantar, harepusar og kaniner. Det vesle stikket slepp ganske fort taket.  Eg er bekvem med min pyntestil og mine tradisjonar, samstundes som eg har stor respekt for andre sine òg!

Hos oss skal påskehøgtida fyllast med god mat, kvalitetstid ilag med familien, lange turar, seine kveldar og late morgonar, krim, kryssord, god sjokolade, appelsiner og kvardagar utan stress. Slik er vel påska for dei fleste.

Ikkje stikk vi hòl i egga og bles ut innhaldet heller. Gromguten er allergisk mot egg, så visse påskeaktivitetar hoppar vi elegant over her i huset.  Finaste påskepynten vår er greiner som vi plukkar ute. Dei er like fine utan egg som med egg!

Det skal nok bli påske hos meg òg. Når helgefreden senkar seg over huset på palmelaurdag, vil ein nok sjå at det er påske i min heim òg. Egga vi alltid har pynta med er på plass, pynten som ungane har laga står på stasplass i stova og stearinlysa skin i kvar ei krå.

Tusen takk til alle bloggarane der ute som inspirerer meg! Takk for at de opnar heimane dykkar og minner meg på at det snart er på tide å koste støv av egga og hønemor!

Bileta er lånte på flickr.com.

Ung frøken med påskeutstilling!

Ida er glad i å pynte og vere kreativ. Særleg er ho glad i å pynte med ting og tang ho finn ute. I dag var ho på tur med bestemor og bestefar, og i fjøresteinane fann ho gåsungar. Mange greiner. Store greiner. Ho kunne sjølvsagt ikkje gå i frå dei!!!

Etter litt åleinetid på loftet kom ho ned og inviterte oss alle opp på påskeutstilling!

Ho hadde sanka saman alt ho fann av blomstervasar, plastikkblomar og nips og naps som minte henne om påske.

Gåsungane er ekte nok, men blomane er plast. Vakker kombinasjon likevel! Ida har skjønt det, ho!!!

Lille harepusen passar på! Dette kosedyret kjøpte ho for eigne pengar på Kremmarhuset, og snill som ho er deler ho den både med veslesystra og hunden!

 

Dette skjønne påskebroderiet kom ho heim med frå skule ein dag. Det er nok ei og anna kyndig og pedagogisk lærarhand som har hjelpt til, men eg set det like stolt på hylla og seier det er ho som har laga det! Eg fekk streng beskjed om at ho skulle ha det på romet sitt fram til ho tek påskeferie, men då skal eg få det ned i stova og pynte med det!

Når ein held utstilling må ein også pynte seg! Ida fekk seg ny skjorte for litt sidan. Vi gjekk inn på H&M og i alt mylderet av kle plukka ho seg ut denne skjorta. Den hang på eit tilbodsstativ og kosta berre kr. 30,-!

Trur vi likte den like godt begge to! Dei skjønne, blå blomane fekk fram sommarkjensla vår!

No drøymer ho om at eg skal strikke henne ein blå vest som ho kan ha til....

 

For å setje prikken over i`en, vart utstillinga avslutta med eit forrykande show av ablegøyer og dans - og tilskodarane jubla!!!

 

Ein liten piruett avslutta det heile!

Tusen takk, gode Ida mi, for at du inviterte oss på kunstutstilling med tilhøyrande show i dag! Og tusen takk til bestemor som tok deg med på fjøretur....

PS! Om du vil lese ei sterk og rørande historie, tek du turen innom HER i kveld...

Sommartid...

På kalendaren står det sommartid i dag...

... ute står det skrive noko heilt anna...

Naturen tek ikkje omsyn til at vi vil ha slutt på snø.

 

Nådelaus ligg Kong Vinter bak skyene og slår til når vi minst ventar det.

Aller kjekkast har han det nok når han ser at eg har hengt ut kle. Med ein gong han ser eg forlet heimen, slår han til og let det lave ned.

Berre så synd for han at husfrua ikkje let seg tirge! Om ikkje anna så gir det flotte fotomotiv, og så veit eg at sola har smelta all snøen før kvelden kjem!

Ute har snøen lagt seg over tulipananspirane mine. Men det gjer ingenting, Kong Vinter...

 

... eg har tulipanar i reserve og kosar meg med dei!

Det står framleis mars på kalendaren, så eitt og anna snøfall er vel berre å forvente.

Men så lenge sola skin frå skyfri himmel, gjer det ingenting!!!

 

Vonar den fyrste sommardagen din i år vert god

- med eller uten snø!

Bom stopp!!!

Ja, ikkje med meg, altså - men med blogginga denne veka!

Det har vore så travelt at eg knappast har vore innom heimen.

Tida har ikkje strekt til. Som ei iskule har den smelte mellom fingrane mine og forsvunne. No er det snart helg, og då blir det heldigvis rolegare tempo.

No er eg nettopp heimattkomen frå kommunestyremøte. Det var turbulent i dag. Hektisk. Langvarig. No kosar eg meg i godstolen med ein deilig kopp te. Har kosa litt med dei to eldste, gjort lekser i lag og putta dei til køys.

 

Så no er det vaksentid. Fred og ro. Beina høgt og full avslapping. Ein treng å samle tankane etter ein slik dag.

No gler eg meg til helg i lag med mannen min og ungane. Vi skal berre kose oss!

Ei iskald torsdagshelsing frå Tove....

Blå draumar...

Medan eg ventar på å få bygge på og pusse opp, kan eg tillate meg å drøyme. Ein liten kik innom ei av mine største inspirasjonskjelder, House Style, fekk draumane ny næring. Det vart blå draumar i dag.

Nyt...

Eg skal ha klubb om nokre veker. Tenk om eg kunne ha dekka eit nydeleg, blått festbord! Skulle gjerne hatt koppane og kara i hylla og på benken... For ikkje å snakke om lampen...

Egg må ein ha om det skal verte kake! Eg skal prøve ei kakeoppskrift eg fekk med ein politikarkollega; ei litt annleis eplekake med mandel- og marengsbotn, fylt med piska fløte, rømme og syrlege epler. Mmmmm...

Om det hadde vore varmare i vèret kunne eg ha dekka bord utandørs. Damene kunne ha kosa seg til langt ut i den lyse sommarnatta...

Nei, vi lyt nok vere innandørs denne klubbkvelden òg! Innta god mat og drikke, for seinare å slumre i sofaen.

 

Og når klubbdamene har reist heim, og kjøkkenet er rydda, skal husfrua krype under sitt dekken! Tenk å kunne sovne i eit så deilig rom...

No skal eg halde fram å drøyme blå draumar, og så skal eg kose meg med "Himmelblå"!

Eg har lånt alle bileta frå House Style sine nettsider.

 

Thank you for the music - eller???

La det vere klinkande klart, og sagt med ein gong:

Eg elskar musikk!

Ikkje berre elskar eg musikk, men eg er alvorleg alt-etande! Dei fleste musikksjangrar lurer seg inn øyrene mine og gir meg noko. Det er likevel ikkje meininga at dette innlegget skal handle om mine musikkpreferansar.

Eg ynskjer i grunnen å starte ei lita meiningsutveksling! I beste fall ein debatt! Kanskje strør eg endåtil litt salt i eitt og anna sår???

Heilt sidan eg starta å blogge har eg vore usamd med meg sjølv når det kjem til bloggar som automatisk spelar av musikk: likar eg det eller likar eg det ikkje??? Fordelane er fleire:

• eg får verte kjend med musikk eg ikkje har visst om før
• musikken gir rette steminga til innhaldet på bloggen
• eg kan leite fram bloggar med musikk eg har sans for og berre la maskina stå og gå, slik at maskina fungerer som ein radio for meg

Men der er nokre openberre ulemper òg:

• eg kan risikere å verte "påtvinga" musikk eg ikke likar
• kanskje sit meg og høyrer radio eller annan musikk samstundes som eg bloggar - då vert "bloggmusikken " ein forstyrrande faktor, som i verste fall gjer at eg forlet bloggen med ein gong
• eg bloggar ofte når ungane ser barne-TV, og dei vert så irriterte kvar gong eg kjem innom ein blogg med musikk, då det forstyrrar barne-TV-sjåinga

Kva meiner du???

Stort sett gjer ikkje andre sin bloggmusikk meg noko som helst! Stort sett gir det meg ei ekstra oppleving. Særleg vil eg nemne bloggen til den skjønne, unge dama i Lavendelheimen. Det er rein sjelebot å nyte musikken ho legg ut på bloggen sin... Tusen takk, skjønne du!

Som du forstår er eg framleis ikkje enig med meg sjølv, om eg likar bloggmusikk eller ikkje! Men til alle flotte bloggdamer der ute, med musikk på bloggen sin: eg kjem ikkje til å slutte å besøke bloggen din - langt der i frå! Men eg skal ærleg innrømme at eg  av og til eg slår av lyden på maskina så eg slepp å høyre den... Det er vel ikkje frekt det, vel????

Eg let meg ikkje alltid dirigere, skjønar du... Men det gir meg i allefall ein sjanse til å sjølv bestemme når det passar seg å høyre på musikken! Eg er nok hellig overbevist om at eg hadde lete meg dirigere av sjarmerande Milan Bousek på biletet....

Er det fleire enn meg som har tankar om dette, skal tru???

PS! For å runde det heile av i ein litt koslegare tone, så vil eg takke for at mange har opna ei ny musikkverd for meg - rett og slett ved å legge musikk på bloggen sin!

Sånn kan det gå...

Vi mødre har det ofte travelt. Fryktelig travelt. Og så har vi fingrar fulle med deig, samstundes som at noko steikjer på steikepanna og at vi skal ha kontroll på det som fosskokar i ei panne ved sidan av.

Det er då dei slår til. Desse søte, små med to bein, sjarmerande blikk og ufatteleg pågangsmot og staheit.

Mamma kan ikkje stikke av frå grytene og brødbaljen. Snuppa kan rote så masse ho berre vil.

Det var nokonlunde system i skuffa før frøkena sette igong. Med målmedvite blikk sveipar ho over innhaldet og legg slagplanar for korleis dette skal angripast.

Æsj, plastskeier er eg ferdig med! Dei legg vi på benken!

Kanskje eg må sortere dei litt likevel?

 

Eller kanskje eg kan eksperimentere og sjå om det går an å ete av alle på ein gong?

 

Nei, eg slenger dei ned i skuffa ilag med dei andre - då blir det endå meir rot!

 

Hmmm..... Har eg laga alt dette rotet? Må seie meg ganske godt nøgd med det, ja....

 

Ooooops! No har visst mamma oppdaga meg...

 

Ha, ha, ha!!! No kan du berre ha det så godt, mamma, når du ikkje har tid til å passe på meg!

For ordens skuld kan eg legge til at deigen vart ferdig, kjøtet vart steikt, poteter og gulrot vart kokt - og kameraet vart fullt av klissete deig og steikefeitt.  Ei og anna skei er nok på ville vegar enno, men skuffa er rydda. Så får vi sjå kor lenge det varer...

 

Dei er no bra skjønne, desse småtrolla, men jammen er det godt med ei stille stund etter at dei har lagt seg...

Når roa har senka seg er det tid for stearinlys og avslapping. Lysestaken kjøpte eg forresten for halv pris på Fryd. Eg har hatt lyst på den lenge, men ikkje tatt meg råd til å kjøpe den. Du kan sikkert tenkje deg kor glad eg vart då eg oppdaga den til halv pris!

 

Og så må eg berre ha med eit skrytebilete til slutt! I kveld vart eg faktisk ferdig med vest nr. 2! Den forrige strikka eg til Ida, denne vesten var til meg!

 

Eg vart sjølvsagt godt nøgd med resultatet og gler meg til å bruke den og vise den fram! No må eg bruke litt tid til å tenkje ut neste strikkeprosjekt...

Ha ein fin fredagskveld!