...kan vere så utruleg vakkert!!!
Ein gong levde det i desse husa. Ein gong blei dei bygde. Ei hestedregen kjerre kom til tomta med stein, med fjøler. Frå holet i enga steig ein grunnmur, så eit reisverk i kvitt, lysande tre, med ei oppmura pipe i midten, med fuktig mørtel mellom steinane. Så huset, med gapande opningar vindaugsglasa skulle fylle. Kan du tenke deg desse husa som nye? Kjenner du lukta av nyhøvla fjøler?
Så skildrande og flott skriv Aina Basso, som for øvrig er ein utruleg dyktig forfattar. Ung, moden, reflektert og uendeleg ordrik. Ta deg gjerne ein tur innom bloggen hennar og les heile teksten, "Alle dei gamle husa", som stod på trykk i Nationen 2. oktober 2010.
Rørande og vakkert - rett og slett!
Nå har jeg lest litt på bloggen din, så fine bilder du tar. De er nydelige! Skulle ønske jeg var like flink til fotografering og redigering. Sukk...
SvarSlett