“Fullmånen kikar inn glaset og lurer på om eg verkeleg har tenkt å sove. "Neida", seier eg. Han gliser lurt og stryk meg over håret idét eg sovnar og vert vekk for verda. Den kvite natta seglar sin eigen sjø og eg er blindpassasjer ombord.”
♥♥♥
Ukjent, trøtt poet.
Kanskje lyser fullmånen på deg i natt??? I så fall må du trekke i frå gardinene og sleppe han inn!!!
Biletet har eg lånt her.
Nydeleg!
SvarSlettEin kan ikkje sova bort fullmånenatta, den er for ljos til det ;-)
Eg kikka på bloggrollen min og leste fullmånePOSTEI og tenkte, "I all verden?!" Men fullmånepoesi hang litt meir på greip, og var også virkelig flott!
SvarSlettKlem!
Visst er det nydeleg ute no..., eigentleg burde eg gå meg ein kveldstur ;) Riktig god helg! og takk for fine kvardagstankar og inpirerande strikkeidéar...
SvarSlett