Så stygt at det er vakkert???

Dersom du lurer på kvifor det har vore så stille på bloggen min siste dagane.....

... så er det fordi eg og husbonden har vore her! Vi måtte unne oss eit aldri så lite julebord, berre vi to! Ålesund fascinerer kanskje mange med Jugendarkitektur, men det er andre ting som fangar merksemda mi. Det representerer kanskje den styggaste delen av byen, der alle verfta og hamnene ligg. Ikkje akkurat byen si solside, men i fleire hundre år har her vore hektisk aktivitet. Hamnene har alltid vore eit eldorado for yrande folkeliv; båtar frå framande strender, varer som bytta eigar, eksotiske språk blanda med klingande Ålesundsdialekt.

I dag tok vi turen til ein verkstad som reparerer trålutstyr for båtar.

Eit eldorado for oss som likar det som er så stygt at det faktisk er vakkert!

Fantastisk mønster... Nesten som mosaikk???

Trålposar og trålkuler. Eine trålposen hadde mønster som den vakraste hekladuk... - rart???

 

Desse tromlane fører tankane mine til varmare strender. "Oliveira" - noko italiensk over det???

Veit ikkje kva som er styggast - dei tome tromlane eller husa i bakgrunnen???

 

Meter på meter med wire.

 

Desse lekkjene av gamle hjullastardekk ligg på botnen og hindrar trålposane i å feste seg fast. Fire gamle tråldører tronar i bakgrunnen.

Denne gamle muren frå æra av å avslutte fotosafarien min.  "GH 1969" har etterlete seg evige spor; frå ei spennande fortid til ei ukjend framtid!

Håper desse bileta får deg til å tenkje på å sjå det store i det små, og

at alt har noko vakkert i seg!