Eit anti-klimaks er ikkje nødvendigvis noko negativt. Kanskje kan det opplevast som å vere i eit vakum midt mellom det som har vore og det som skal verte. Ein stad der ein kan sortere tankar og kjensler, ein "lufta ut av ballongen"-tilstand der ein ikkje heilt veit om ein har lyst å gå vidare. Som dagen etter bryllaupet, dei fyrste magiske timane etter ein fødsel eller når adrenalinet forlet kroppen etter nok eit utført vågestykke. Eller for vår del akkurat no; å kome attende til eit kaldt og grått Noreg etter å ha tilbrakt to veker under Tyrkia si deilige og varme sol! Dei skjønne ungane mine; Ida, Johan og Sina
Tyrkia var ein fantastisk stad å ferie! Icmeler var akkurat passe stort (el. lite!), akkurat varmt nok, akkurat billeg nok og akkurat det vi trengte! Vi har kosa oss 14 dagar til ende. Eg trur ikkje lenger på dei som seier at to veker er litt for lenge. Kanskje har det noko med kva ein innstiller seg på, vi hadde i allefall ikkje eit kjedeleg øyeblikk! Det var ein draum som gjekk i oppfylling og gav oss minner vi kan leve lenge på!
Sina undra seg over alt det nye.
Det er viktig å kvile, både for store og små.
Det var ingen nedtur å kome heim, men eit slags anti-klimaks som sikkert går over. Vi må berre få litt sol først! Tusen takk og varme helsingar går til alle som jobba på Maricya, til Markus, Tobias, Pernille og Lars, til Nela, Irena og Lars - aller var med på å gjere ferien vår minneverdig!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Tusen takk for at du legg att ei lita helsing til meg! Det set eg stor pris på!